Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu

POSTANOWIENIE

Dnia 30 marca 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy ze skargi: A. G.

przeciwko: (...) Bank (...) S.A. w K.

o uchylenie wyroku sądu polubownego

na skutek zażalenia skarżącego

na postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu

z dnia 13 grudnia 2011 r. sygn. akt X GC 432/11

p o s t a n a w i a: uchylić zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy we Wrocławiu uznał się miejscowo niewłaściwym i przekazał sprawę do Sądu Okręgowego w Katowicach, uznając, że w sprawach ze skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego skarżący ma status strony powodowej a uczestnik postępowania strony pozwanej, a skoro siedziba uczestnika postępowania mieści się w K., to sprawę należało na podstawie art. 200 § 1 k.p.c. w zw. z art. 202 k.p.c. i art. 30 k.p.c. przekazać temu Sądowi.

W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżący zarzucając naruszenie art. 1158 k.p.c. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia względnie jego zmianę poprzez „uznanie Sądu Okręgowego we Wrocławiu jako właściwego miejscowo” oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 1158 k.p.c. sądem właściwym do rozpoznania sprawy ze skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego jest sąd, który byłby właściwy do rozpoznania sprawy, gdyby strony nie dokonały zapisu na sąd polubowny. Byłby to więc sąd wyznaczony przez przepisy o właściwości miejscowej wyłącznej, a w braku podstaw do ich zastosowania – o właściwości ogólnej. W niniejszej sprawie według przepisów o właściwości ogólnej sądem właściwym byłby Sąd Okręgowy we Wrocławiu, gdzie skarżący ma miejsce zamieszkania ( art. 27 k.p.c.). Można mieć wątpliwości, czy stronie przeciwnej, która w przypadku gdyby strony nie dokonały zapisu na sąd polubowny byłaby stroną powodową, przysługuje prawo powołania się na właściwość przemienną, jednak w ramach niniejszego postępowania wątpliwości te nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż strona przeciwna w odpowiedzi na skargę nie powołała się na właściwość przemienną z art. 34 k.p.c., lecz na właściwość ogólną tj. art. 27 § 1 k.p.c., błędnie wskazując, że stroną pozwaną w niniejszej sprawie jest (...) Bank (...) SA Oddział w K..

Nie można natomiast przyjąć, że powołanie się na właściwość przemienną po raz pierwszy w odpowiedzi na zażalenie wywołuje skutek prawny, w postaci wyboru sądu właściwego do rozpoznania skargi. Powołanie się na właściwość przemienną - nawet przy przyjęciu dopuszczalności takiej możliwości - powinno nastąpić pod rygorem utraty tej możliwości w pierwszym piśmie procesowym, czyli odpowiedzi na skargę, co jak wyżej wskazano nie miało miejsca.

Mając powyższe na uwadze, należało na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. uchylić zaskarżone postanowienie, jako wydane z naruszeniem art. 1158 k.p.c.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeknie Sąd Okręgowy w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie stosownie do art. 108 § 1 k.p.c.

mw