Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu

POSTANOWIENIE

Dnia 30 marca 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

Sędzia SA: Janusz Kaspryszyn

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy z wniosku uprawnionego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O.

przeciwko obowiązanemu (...) S.A. (...) Spółki Komandytowej z siedzibą we W.

o udzielenie zabezpieczenia

na skutek zażalenia uprawnionego

na postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu

z dnia 22 lutego 2012 r., sygn. akt X GCo 33/12

p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił wniosek o zabezpieczenie roszczenia, uznając, że uprawniony nie wykazał drugiej przesłanki zabezpieczenia, tj. nie uprawdopodobnił interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. W ocenie Sądu Okręgowego uprawniony nie uprawdopodobnił mianowicie swych twierdzeń o sytuacji finansowej (...) S.A. (...) Spółki Komandytowej z siedzibą we W., mogącej rzutować na wykonanie wyroku.

Powyższe postanowienie zaskarżył w całości uprawniony, zarzucając błędną wykładnię art. 730 ¹ § 1 i § 2 k.p.c. poprzez uznanie, że nie uprawdopodobnił on, iż brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia, podczas gdy okoliczności te zostały należycie uprawdopodobnione.

Wskazując na powyższy zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia przez Sąd Apelacyjny i udzielenie zabezpieczenia, zgodnie z wnioskiem oraz wniósł o uwzględnienie kosztów postępowania zażaleniowego w orzeczeniu kończącym sprawę.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie podlegało oddaleniu jako pozbawione uzasadnionych podstaw.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że wydanie postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia uzależnione jest od uprawdopodobnienia przez uprawnionego dwóch przesłanek, o których mowa w art. 730 ¹ kpc – tj. istnienia roszczenia oraz istnienia interesu prawnego w uzyskaniu zabezpieczenia. Wymienione podstawy zabezpieczenia muszą być wykazane łącznie, zatem brak lub niewskazanie choćby jednej z nich powoduje oddalenie wniosku o udzielenie zabezpieczenia.

Podstawą rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego było ustalenie, że wnioskodawca nie uprawdopodobnił interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, zatem zupełnie bezpodstawny był zarzut zażalenia odnoszący się do rzekomego przyjęcia przez Sąd pierwszej instancji braku uprawdopodobnienia istnienia roszczenia.

Nie zasługiwał na uwzględnienie także zarzut błędnego przyjęcia przez Sąd pierwszej instancji braku uprawdopodobnienia interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Sąd Okręgowy dokonał bowiem pełnej i wnikliwej analizy okoliczności przywołanych przez uprawnionego na uzasadnienie wniosku o udzielenie zabezpieczenia i na tej podstawie trafnie ocenił, że nie stanowią one uprawdopodobnienia interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia.

Zgodnie z przepisem art. 730¹ § 2 k.p.c., interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie.

Twierdzenia, iż (...) S.A. (...) Spółka Komandytowa z siedzibą we W. jest spółką celową, która po realizacji inwestycji i sprzedaży ostatniego lokalu spłaci kredyt, a następnie zostanie rozwiązana, zatem nie będzie możliwości dochodzenia od niej jakichkolwiek roszczeń; jak słusznie zwrócił uwagę Sąd Okręgowy, są oparte wyłącznie na przypuszczeniach i domysłach uprawnionego, nie popartych jakimikolwiek faktami. Twierdzeń tych wbrew argumentom zażalenia, nie można potraktować, jako okoliczności powszechnie znanych, nie wymagających dowodu. Nie można ich także wywodzić, jak chce tego skarżący, z samej nazwy spółki.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego twierdzenia uprawnionego są chybione także w świetle regulacji art. 102 ksh, zgodnie z którą komplementariusz (tutaj (...) S.A.) odpowiada wobec wierzycieli za zobowiązania spółki komandytowej bez ograniczenia.

Podsumowując, stwierdzić należy, że uprawniony, który powinien uprawdopodobnić swoje twierdzenia, nie wywiązał się z tego obowiązku, dlatego też, niezależnie od oceny samego roszczenia, wniosek o udzielenie zabezpieczenia podlegał oddaleniu.

Mając powyższe na uwadze, zażalenie pozwanego, jako bezzasadne, na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. podlegało oddaleniu.