Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu

POSTANOWIENIE

Dnia 31 marca 2021 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydziale Karny w składzie:

Przewodniczący SSO del. Andrzej Szliwa

po rozpoznaniu

w sprawie skargi R. S. na przewlekłość postępowania w sprawie VI K 8/17 Sądu Rejonowego w Świdnicy oraz w sprawie IV Ka 371/20 Sądu Okręgowego w Świdnicy.

na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 17.06.2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w zw. z art. 120§1 k.p.k.

postanawia :

I.  odmówić przyjęcia skargi R. S. na przewlekłość postępowania w sprawie VI K 8/17 Sądu Rejonowego w Świdnicy oraz w sprawie IV Ka 371/20 Sądu Okręgowego w Świdnicy .

II.  nie uwzględnić wniosku R. S. o zwolnienie go z opłaty.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 7 grudnia 2020r. R. S. wniósł do Sądu Rejonowego w Świdnicy skargę na przewlekłość postępowania w sprawie VI K 8/17 Sądu Rejonowego w Świdnicy. Z uzasadnienia tej skargi wynikało też, że skarga ta dotyczyła także postępowania IV Ka 371/20 toczącego się przed Sądem Okręgowym w Świdnicy. Dlatego w dniu 14.01.2021 r. została ona przekazana do rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu.

Ponadto pismem z dnia 29.01.2021 r. skierowanym do Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu skarżący podniósł szereg zarzutów dot. procedowania obu sądów w przedmiocie wezwania go do uzupełnienia braków formalnych apelacji .

Zarządzeniem z dnia 3 lutego 2021 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wezwał R. S. do uzupełnienia w terminie 7 dni braku formalnego poprzez uiszczenie opłaty w kwocie 200 złotych pod rygorem odmowy jej przyjęcia. Wezwanie to zostało doręczone skarżącemu w dniu 20 lutego 2021r.

Oplata od skargi nie została w ogóle uiszczona.

W dniu 01 marca 2021 r., po upływie wyznaczonego skarżącemu terminu do usunięcia tego braku, R. S. złożył wniosek o zwolnienie go od uiszczenia opłaty wskazując, że nie stać go na ich wyłożenie dowodząc, że jest bezrobotnym bez prawa do zasiłku. Nie przedłożył też żadnych dokumentów na potwierdzenie tej argumentacji.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Skarga o stwierdzenie przewlekłości postępowania, wobec nieuiszczenia stosownej opłaty od wniosku jest bezskuteczna (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29.04.2005 r. SPK 11/06). Wprawdzie postępowanie skargowe na przewlekłość postępowania jest wolne od kosztów, to jednak stosownie do treści art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 17.06.2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - podlega ono stałej opłacie w wysokości 200 złotych .

W myśl art. 8 ust. 2 cyt. wyżej Ustawy w sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania toczącego się na skutek skargi stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu zażaleniowym obowiązujące w postępowaniu którego skarga dotyczy. W związku z tym w rozpoznawanej sprawie znajduje zastosowanie przepis art. 120§1 k.p.k. Zgodnie z jego treścią jeżeli strona nie uzupełni braku formalnego, a w tym konkretnym wypadku nie wniesie w wyznaczonym terminie opłaty – po bezskutecznym wezwaniu do uzupełnienia tego braku w trybie wskazanym w art. 120§1 k.p.k. – sąd odmawia przyjęcia skargi (zob. postanowienie SN z dnia 31.03. 2005r. IV KZ 9/05KZS 2005,nr. 5 poz. 12 ,Lex Polonica nr. 378882). Ponieważ skarżący w wyznaczonym terminie nie wniósł opłaty należało odmówić przyjęcia wniesionej przez niego skargi.

Wprawdzie skarżący, już po upływie wyznaczonego terminu do wniesienia opłaty, złożył wniosek o zwolnienie go z tego obowiązku. Nie wykazał on jednak w sposób należyty, iż by ze względu na jego sytuację rodzinna, majątkową i wysokość dochodów ich wyłożenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe. Dodać należy, że z akt sprawy VI K 8/17 Sądu Rejonowego w Świdnicy nie wynika, iżby był on osobą ubogą. W szczególności ze złożonego przez skarżącego oświadczenia dla potrzeb wyznaczenia mu obrońcy z urzędu jest on współwłaścicielem kilku nieruchomości (k.883 – 885, 975 – 977 akt VI K 8/17). Jest osobą posiadającą kilka zawodów, a więc ma duże możliwości na rynku pracy. Jeżeli tych możliwości nie wykorzystuje to nie może oczekiwać, iżby należne opłaty ponosił za niego Skarb Państwa.

W związku z tym orzeczono jak na wstępie.