Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu

POSTANOWIENIE

Dnia 19 września 2017 roku.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: S.S.A. Witold Franckiewicz (sprawozdawca)

Sędziowie: S.A. Barbara Krameris

S.A. Zdzisław Pachowicz

po rozpoznaniu w sprawie skazanego

S. K. ,

skargi wniesionej przez skazanego na naruszenie jego prawa do przeprowadzenia i zakończenia bez nieuzasadnionej zwłoki sprawy dotyczącej udzielenia przerwy w karze pozbawienia wolności (sygn. akt Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze IV Kow 604/17/pr),

na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z dnia 16 sierpnia 2004 r. Nr 179, poz.1843; z późn. zm.)

p o s t a n a w i a

1. skargę oddalić;

2. zwolnić skarżącego S. K. od obowiązku uiszczenia opłaty w kwocie 100 zł od przedmiotowej skargi.

UZASADNIENIE

Do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, w dniu 25 sierpnia 2017 r., wpłynęła skarga skazanego S. K. odnośnie przyznania mu zadośćuczynienia w wysokości 5.000 zł za przewlekłość postępowania Sądu Okręgowego Wydziału IV Penitencjarnego w Jeleniej Górze od miesiąca kwietnia 2017 r., gdzie to złożył on wniosek o udzielenie przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności, następnie ponowił go w czerwcu 2017 r. (cyt.)

Sędzia IV Wydziału Penitencjarnego i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, zarządzeniem z dnia 28 sierpnia 2017 roku, przekazał skargę skazanego do rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu.

W dniu 24 kwietnia 2017 r., do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze wpłynął wniosek skazanego S. K. o udzielenie skazanemu przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności (k. 2-3).

W dniu 2 maja 2017 r., wystąpiono, z inicjatywy Sądu Okręgowego, do Dyrektora Zakładu Karnego w Z. o nadesłanie danych osobowych dotyczących skazanego (k. 5-6). Jednocześnie w tym samym dniu wezwano skazanego do uiszczenia opłaty od wniosku (k. 7).

W dniu 12 maja 2017 r., do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze wpłynął wniosek skazanego w przedmiocie zwolnienia go z obowiązku uiszczenia opłaty (k. 8-9)

W dniu 19 maja 2017 r., wpłynęła do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze opinia dyrektora Zakładu Karnego dotycząca skazanego (k. 11-16).

W dniu 19 maja 2017 r., wpłynęło do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze zapytanie skazanego w przedmiocie rozpoznania jego wniosku o zwolnienie z obowiązku uiszczenia opłaty (k. 17).

W dniu 23 maja 2017 r., skazany złożył wniosek o zapoznanie się z aktami sprawy (k. 19-20), a także ponowne zapytanie w przedmiocie rozpoznania jego wniosku o zwolnienie z opłaty (k. 21-22).

W dniu 23 maja 2017 r., wpłynęło pismo konkubiny skazanego w zakresie udzielenia mu przerwy w odbywaniu kary (k. 23-25).

W dniu 26 maja 2017 r., skazany złożył ponowny wniosek o zapoznanie się z aktami sprawy (k. 26-27).

W dniu 26 maja 2017 r., do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze wpłynęła opinia o stanie zdrowia skazanego (k.30-31).

W dniu 1 czerwca 2017 r., skazany złożył pismo uzupełniające jego wniosek o udzielenie przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności (k. 28-29).

W dniu 23 czerwca 2017 r., do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze wpłynął wniosek skazanego o wyznaczenie obrońcy z urzędu (k. 32) o wyznaczenie nowego terminu posiedzenia ze względu na zmianę miejsca osadzenia z Zakładu Karnego w Z. do Aresztu Śledczego w J. (k. 33) oraz ponowny wniosek o udzielenie przerwy w karze (k. 35-36).

W dniu 26 czerwca 2017 r., do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze wpłynął wniosek skazanego o przeprowadzenie wywiadu środowiskowego (k. 37)

W dniu 27 czerwca 2017 r., do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze wpłynął ponowny wniosek skazanego w przedmiocie udzielenia przerwy w karze i zwolnienia go z obowiązku uiszczenia opłaty (k. 38-39)

Zarządzeniem z dnia 27 czerwca 2017 r., sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze nie uwzględnił wniosku skazanego o wyznaczenie obrońcy z urzędu (k. 40-41)

Na posiedzeniu w dniu 29 czerwca 2017 r., Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze odroczył termin posiedzenia w przedmiocie udzielenia przerwy z uwagi na przetransportowanie skazanego do Aresztu Śledczego w J. (k. 42). Wyznaczono termin posiedzenia na 24 lipca 2017 r., (k. 43).

W dniu 29 czerwca 2017 r., wpłynęło zażalenie na odmowę wyznaczenia obrońcy z urzędu (k. 44).

W dniu 5 lipca 2017 r., do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze wpłynęło pismo, w którym skazany wnosi o udzielenie odpowiedzi, z jakich przyczyn dochodzi do przewlekłości postępowania (k. 46-47).

W dniu 6 lipca 2017 r. do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze wpłynęło pismo, w którym skazany wniósł o wyznaczenie obrońcy z urzędu (k. 50)

W dniu 7 lipca 2017 r. do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze wpłynęło pismo, w którym skazany wniósł o wznowienie postępowania (k. 51-53)

Pismem z dnia 7 lipca 2017 r., Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze poinformował skazanego o konieczności przesunięcia terminu rozpoznania jego sprawy z uwagi na złożenie przez skazanego zażaleń (k. 54).

W dniu 25 lipca 2017 r., wpłynęło do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze pismo skazanego z wnioskiem o doręczenie odpisu protokołu (k. 56-57).

W dniu 28 lipca 2017 r., wpłynął do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze kolejny wniosek skazanego o udzielenie przerwy (k. 60-62), a także trzy pisma dotyczące różnych toczących się wobec skazanego spraw.

W dniu 28 czerwca 2017 r., do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze wpłynął wniosek skazanego o wyznaczenie obrońcy z urzędu (k. 63).

Pismem z dnia 28 lipca 2017 r., poinformowano skazanego o przyczynach zmiany terminu posiedzenia (k. 64). Pismem z dnia 31 lipca 2017 r., Sędzia Sądu Okręgowego odniósł się do pism skazanego (k. 85).

Pismem z dnia 2 sierpnia 2017 r., skazany wniósł o wyznaczenie terminu posiedzenia (k. 76-79).

W dniu 14 sierpnia 2017 r., skazany zapoznał się z aktami sprawy (k. 66-67).

Postanowieniem z dnia 16 sierpnia 2017 r., Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze nie uwzględnił zażalenia skazanego w przedmiocie odmowy wyznaczenia obrońcy z urzędu (k. 82).

Zarządzeniem wyznaczano termin posiedzenia na 12 września 2017 r. (k. 85, 90). Jednocześnie ze względu na złożenie skargi przez skazanego sprawa została zdjęta z wokandy.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Przedmiotowa skarga zarzucająca przewlekłość postępowania w przedmiocie udzielenia przerwy nie zasługuje na uwzględnienie.

Wskazać należy, że przy ocenie, czy doszło do naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki - zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. nr 179, poz. 1843 z późn. zm.) - należy mieć w szczególności na uwadze terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez Sąd orzekający w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty, uwzględniając charakter owej sprawy, stopień jej faktycznej i prawnej zawiłości, znaczenie dla strony (która wniosła skargę). Przedstawiona na wstępie sekwencja zdarzeń procesowych nie pozwala uznać przewlekłości postępowania prowadzonego w związku z licznymi wnioskami skazanego inicjującymi postępowania kontrolne, incydentalne. To przekonanie warunkowało rozważenie wszystkich kryteriów oceny wystąpienia przewlekłości postępowania, które formuje art. 2 ustawy o skardze na przewlekłość.

Z uwagi na zmianę pobytu osadzonego wniosek o udzielenie przerwy nie mógł zostać rozpoznany przez sąd w Zakładzie Karnym w Z.. Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze słusznie wyznaczył nowy termin posiedzenia w Areszcie Śledczym w J., gdyż tam aktualnie przebywa S. K..

.

Po analizie akt sprawy dojść należy do przekonania, że postępowanie w przedmiocie udzielenia przerwy S. K. toczyło się zgodnie z przyjętymi standardami podejmowania czynności. Dostrzegając to, że sąd penitencjarny w chwili wniesienia skargi wyznaczył termin posiedzenia Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze nie miał wpływu na ilość składanych przez skazanego pism, ale również wysuwanych wniosków. Były to okoliczności od sądu niezależne. Tym bardziej, że należało skazanemu umożliwić zgodnie z jego żądaniem zapoznanie się z aktami, ale również rozpoznać składane przez niego wnioski.

Dla oceny zasadności rozpoznawanej skargi należy mieć także na uwadze, że przewlekłość jest pojęciem wskazującym, że jakieś zdarzenie czy stany są nadmiernie rozciągnięte w czasie, rozwleczone i przedłużają się (zob. P.Górecki, S.Stachowiak, P.Wiliński, Skarga na przewlekłość postępowania sądowego. Komentarz, Wolters Kluwer 2007, s. 31 i cytowane tam orzecznictwo). Względność i ocenność omawianego pojęcia wymaga więc jego odniesienia do realiów rozpoznawanej sprawy i sposobu procedowania. Za tworzące stan nieuzasadnionej zwłoki (przewlekłości) należy zatem uznać jedynie nadmierne odstępstwa od czasu zwyczajowo koniecznego do wykonania określonych czynności. Takich zaś nadmiernych odstępstw w rozpoznawanej sprawie nie doszukano się.

Przyjmuje się, że organy postępowania wykonawczego powinny wykazać się aktywnością, zważywszy na fakt, że na nich spoczywa obowiązek analizy wniosków w zakresie środków probacyjnych. Organy postępowania wykonawczego mają obowiązek podjęcia maksymalnego wysiłku, zarówno na etapie czynności sprawdzających, jaki w dalszych etapach postępowania wykonawczego, wykonania w możliwie najkrótszym czasie niezbędnych czynności pozwalających na usunięcie wszelkich wątpliwości związanych z zainicjowanym przez skazanego postępowaniem. Pozwala to na uniknięcie błędów w procesie gromadzenia dowodów, które w istotny sposób przyczynią się do pozyskania obiektywnej wiedzy o bezzasadności lub zasadności wniosku.

W sprawie, co istotne, ujawniły się okoliczności wskazujące na zawinione przewlekanie postępowania przez skazanego. Nie bez znaczenia przy ocenie skargi była i ta okoliczność, że przedmiotowy stan nie wywołał żadnych ujemnych konsekwencji w sytuacji życiowej skarżącego. W skardze okoliczności takich, bowiem nie przedstawiono. W tym stanie postanowiono jak na wstępie.

Na podstawie art. 623 kpk Sąd Apelacyjny zwolnił S. K. z opłaty stałej od skargi w kwocie 100 zł, albowiem skarżący nie byłby w stanie jej ponieść.

SSA Barbara Krameris SSA Witold Franckiewicz SSA Zdzisław Pachowicz