Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu

POSTANOWIENIE

3 czerwca 2025 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

​  Przewodniczący: S.S.A Cezariusz Baćkowski

Sędziowie: S.S.A. Agata Regulska S.S.A. Andrzej Szliwa

po rozpoznaniu w sprawie R. B.

skargi na naruszenie prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, w postępowaniu sądowym

na podstawie art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tekst jednolity Dz. U. z 2023 r., poz. 1725)

p o s t a n a w i a

1.  skargę pozostawić bez rozpoznania,

2.  zwolnić R. B. od opłaty od skargi,

UZASADNIENIE

13 maja 2025 r. (data złożenia w administracji zakładu karnego) R. B. wniósł skargę wskazując na przewlekłość postępowania zawisłego przed Sądem Okręgowym w Świdnicy sygn. akt IV Ka 28/23.

Tok postepowania w tej sprawie przedstawiał się następująco:

- 20 października 2022 r. Sąd Rejonowy w Świdnicy wydał wyrok skazujący R. B. za przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i in. (sygn. akt IV k 838/22;

- 31 marca 2023 r. na skutek apelacji prokuratora, oskarżonego R. B. i jego obrońcy Sąd Okręgowy w Świdnicy zmienił cyt. wyżej wyrok (sygn. akt IV Ka 28/23);

- 16 maja 2023 r. Sąd Okręgowy w Świdnicy odmówił R. B. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia powołanego wyżej wyroku Sądu Odwoławczego;

- 20 lipca 2023 r. Sąd Najwyższy orzekając na skutek zażalenia R. B. utrzymał w mocy postanowienie Sądu Okręgowego w Świdnicy z 16 maja 2023 r. (sygn. akt I KZ 27/23).

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Skarga nie podlega rozpoznaniu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1725), strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki.

Natomiast stosownie do art. 5 ust. 1 tej ustawy skargę taką wnosi się w toku postępowania w sprawie. Wyznaczenie takiej nieprzywracalnej granicy czasowej jest uzasadnione funkcją skargi na przewlekłość postępowania służącej rychłej reakcji na opieszałość organu postępowania i wymuszeniu podjęcia działań niwelujących konsekwencje tych opóźnień.

Jak wynika z przytoczonego wyżej toku sprawy objętej skargą na przewlekłość postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności karnej R. B. zakończyło się prawomocnie z chwilą wydania 31 marca 2023 r. prawomocnego wyroku przez Sąd Okręgowy w Świdnicy, a tzw. okołokasacyjne postępowanie incydentalne zakończyło się 20 lipca 2023 r. wydaniem przez Sąd Najwyższy postanowienia utrzymującego w mocy orzeczenie Sądu Okręgowego w Świdnicy odmawiające przywrócenia R. B. terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu Odwoławczego.

Skoro R. B. wniósł skargę na przewlekłość postępowania 13 maja 2025 r., a więc po prawomocnym zakończeniu postępowania, co nastąpiło 20 lipca 2023r., to skargę należało pozostawić bez rozpoznania jako niedopuszczalną z mocy ustawy (art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 i art. 5 ust. 1 ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki).

Na marginesie należy wskazać, że w postępowaniu w przedmiocie skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania jej sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki badaniu nie podlega trafność rozstrzygnięć w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu Odwoławczego.

Nie byłoby słuszne oczekiwanie od autora skargi uiszczenia od niej opłaty w sytuacji, gdy jest oczywiste, że nie mogła zostać merytorycznie rozpoznana, dlatego należało zwolnić go od jej uiszczenia (art. 623 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy o skardze, por. postanowienie Sądu Najwyższego z 9 października 2013 r., (...) 8/13, L.)

Z tych powodów należało orzec jak na wstępie.

Agata Regulska Cezariusz Baćkowski Andrzej Szliwa