Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu

POSTANOWIENIE

Dnia 11 lipca 2025 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

przewodniczący: Sędzia Andrzej Kot (spr.)

sędziowie: Sędzia Robert Zdych

Sędzia Artur Tomaszewski

po rozpoznaniu w sprawie M. S.

skargi na naruszenie prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

na podstawie art. art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki.

postanawia

odrzucić skargę.

UZASADNIENIE

Pismem datowanym na 11 czerwca 2025 r. M. S. wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie Sądu Okręgowego we Wrocławiu o sygnaturze IV Ka 1440/24 oraz o zasądzenie na jego rzecz kwoty 5.000 zł tytułem zadośćuczynienia za przewlekłość.

Skarga nie zawiera żadnego merytorycznego uzasadnienia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 75 z późn. zm., dalej: ustawa o skardze na przewlekłość postępowania) skarga powinna zawierać: (1) żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy; (2) przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie.

Jak wskazuje się w orzecznictwie Sądu Najwyższego, skarga spełnia wymagania formalne przewidziane w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania, o ile Skarżący w jej uzasadnieniu szczegółowo wskaże, w czym dopatruje się nieuzasadnionej zwłoki w rozpoznaniu jego sprawy, tj. w sposób precyzyjny przedstawi konkretne działania bądź zaniechania sądu rozpoznającego sprawę, które w konsekwencji doprowadziły do zwłoki (postanowienia Sądu Najwyższego: z 7 czerwca 2005 r., (...) 103/05; z 21 lutego 2007 r., (...) 5/07). Wskazanie powyższych okoliczności jest niezbędne dla merytorycznej oceny skargi. Sąd musi wiedzieć, na jakim etapie postępowania doszło według strony do przewlekłości, na czym ona polegała (jakie konkretnie czynności procesowe zostały podjęte przez sąd wadliwie lub nie zostały podjęte w ogóle) i czym została spowodowana (postanowienie Sądu Najwyższego z 21 lipca 2020 r., I (...) 93/20). Bez wskazania powyższych okoliczności sąd rozpoznający skargę nie jest w stanie dokonać oceny czynności sądu na podstawie kryteriów wskazanych w art. 2 ust. 2 ustawą o skardze na przewlekłość postępowania (postanowienie Sądu Najwyższego z 16 grudnia 2020 r., I (...) 162/20).

Skargę niespełniającą tych wymagań sąd właściwy do jej rozpoznania odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania.

W treści skargi bark jest uzasadnienia, w którym Skarżący wskazałby jakiekolwiek okoliczności mające świadczyć o zwłoce w podejmowaniu czynności procesowych przez Sąd II instancji, które uzasadniałyby stwierdzenie przewlekłości postępowania. Zamiast tego przedstawia nieuporządkowane twierdzenia na tematy (nierozpoznany wniosek o wyłączenie sędziego, który podjął już określone decyzje, czy nie przyznanie adwokata w sytuacji prawomocnego zakończenia postepowania) nie mające żadnego związku z przedmiotem skargi o przewlekłość.

Wobec niespełnienia wymogu określonego w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania, skarga M. S. musiała zostać odrzucona na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania.

Robert Zdych Andrzej Kot Artur Tomaszewski